Berichten van: Patrick Kohler

  Het is dinsdag. De kinderen komen thuis van school. Eerst een koekje en een glaasje ranja en dan op schoenenjacht. Een uitdaging met een randje gemak. De uitdaging…we hebben drie kinderen met een eigen willetje, wensen en eisen. Het randje gemak ligt erin verscholen dat ze alle drie op zoek zijn naar sneakers…naar Breda…

Lees verder »

“Ik kom uit een wereld van verhalen en ik reis rond op de golven van mijn fantasie…” Het zijn veruit de mooiste openingswoorden die ik in de laatste jaren gelezen heb. Een klein en kort boekje…slechts enkele zinnen. Maar alle zinnen zijn raak en kunnen je diep treffen. Tenminste…als je ervoor open staat. Ik heb…

Lees verder »

“Behandel een ander, zoals je zelf behandeld wenst te worden”. Ben je het daarmee eens? Het is een stelling waar we mee groot gebracht zijn. Met de paplepel. Het is echter een stelling die achterhaald en fout blijkt. Als je een ander namelijk behandelt, zoals jezelf behandeld wenst te worden, sluit je op 40% van…

Lees verder »

Geachte heer, mevrouw de formateur, Graag solliciteer ik naar de functie van Minister van Geluk en Tolerantie. Het lijkt misschien een beetje voorbarig, maar ik ben overtuigd dat geluk en tolerantie zich laten beïnvloeden door een grondige voorbereiding. Ik wil u adviseren om deze brief mee te nemen naar onze koning, als hij u uitnodigt…

Lees verder »

Op woensdag 8 februari j.l. is mijn vader overleden. Het bericht bereikte mij indirect. Vele uren nadat hij zijn laatste adem had uitgeblazen. Ik wist wel dat hij ziek was, maar mocht dat eigenlijk niet weten. Dat geeft meteen aan dat ik geen contact met hem had. 19 jaar geleden had ik mijn vader voor…

Lees verder »

Iedereen kan winnen, maar ben je dan ook een winnaar? In een wereld van aandacht, verborgen belangen en prestige worden de meest bijzondere acties uitgehaald om elkaar te prijzen. Paaien is misschien wel een beter woord. We paaien elkaar graag met bekers en aandacht. Het levert status en aanzien op. En wie kan dat nu…

Lees verder »

Zuster Hermana was een wijze vrouw. Een non in de functie van conrector op de middelbare school. Een school waar ik rondliep als onopvallende kleine “nerd” en waar ik me afvroeg: “waarom ben ik hier”? Ik werd niet gepest. Daar zorgde ik wel voor door me onopvallend te gedragen. Ik was niet geliefd. Ik denk…

Lees verder »

“De beste wensen”. ”Ja, jij ook de beste wensen”. Het zijn twee korte zinnen die vandaag veel worden uitgesproken. Uitgesproken tussen twee mensen die elkaar waarschijnlijk het gehele jaar nauwelijks echt spreken. Het zijn zinnen waaruit een vorm van beleefdheid klinkt. Maar het is wel onpersoonlijke beleefdheid zonder empathie. Immers…als je de ander goed kent,…

Lees verder »

Ik kan genieten van een oprechte glimlach. Een glimlach die een ruimte laat stralen. Geen nep-lach…geen lach uit beleefdheid. Nee, een lach waar de passie uit spreekt. Ik doe er geen wetenschappelijk onderzoek naar. Het valt me wel op dat ik ze in het dagelijkse straatbeeld steeds minder vaak tegenkom. Zoals de eendjes verdwijnen uit…

Lees verder »

Afgelopen vrijdag heb ik het leven in het gezicht mogen bekijken…en hij straalde. Ik had vrijdag een afspraak met een vriend…een ex-collega. Een geweldige vent met een enorm mooi hart. Groot, stevig, sterk…dan heb ik het niet alleen over zijn verhalen. Als collega was hij een perfecte evenknie. Hij liet me lachen als de politieke…

Lees verder »

De vampier. Een mythisch wezen. Een wezen dat tot ieders verbeelding spreekt. Angst inboezemt. Volksverhalen, boeken, films, tekenfilms…het bloedzuigend monster leeft in onze hoofden. Ik durf te stellen dat de vampiers onder ons zijn. Mensen met duistere plannen. Mensen die zich anders voordoen dan dat ze daadwerkelijk zijn. Wezens die meerdere gedaanten aan kunnen nemen…

Lees verder »