Iedereen kan winnen, maar ben je dan ook een winnaar? In een wereld van aandacht, verborgen belangen en prestige worden de meest bijzondere acties uitgehaald om elkaar te prijzen. Paaien is misschien wel een beter woord. We paaien elkaar graag met bekers en aandacht. Het levert status en aanzien op. En wie kan dat nu niet gebruiken?
Een prijs is een waardering. Een bevestiging. Het is vaak leuk om genomineerd te zijn…maar geweldig om vervolgens te winnen. Winnen is waar we goed in zijn. We willen allemaal winnen. Het gevolg is dat de meest bizarre wedstrijden en deelcategorieën in het leven worden geroepen. Wedstrijden zonder duidelijke spelregels. Waarbij de beoordeling vaak rust op de subjectiviteit van een jury. Subjectiviteit…of gewoon harde cash.
Complimenten aan Rambam! Zij toonden aan dat Nationale Business Succes Awards “te koop zijn”. Het is wel frappant dat deze awards al meerdere jaren zijn uitgereikt aan vele “winnaars”. Winnaars die zich nu niet herkennen in de uitzending van Rambam. Winnaars die zich nooit kritisch uitten, want waarom zou je kritisch zijn als je een winnaar bent. Je stond er immers te glimmen. Van oor tot oor. Met een bos bloemen en een prachtige oorkonde. De beste in jouw unieke categorie. Dan ben je nu ook niet kritisch. Een slechte verliezer…dat kan! Een slechte winnaar…die verwachten we in Nederland niet. Winnen verblindt ons van de echte waarheid. Dat is dus een gouden succesformule voor award organisaties gebleken.
De Oscars (hoezo objectief en belangeloos?) komen er weer aan. De Televisierring, Emmys, Sportman/Sportvrouw van het Jaar, Gouden Loekie, Gouden Bal en Musical Awards hebben we net achter de rug. We zitten dus midden in het hoogseizoen van de Awards. Op LinkedIn zie ik de berichten weer voorbij komen. In de automotive pakt men deze periode op om “De beste dealer” te prijzen. Dit wordt je op basis van verkoopaantallen, deskundigheid en klanttevredenheid. In dit geval durf ik te stellen dat een groot deel van de uitslag “te koop” is. Dealers weten namelijk precies hoe ze hun klanten kunnen stimuleren, motiveren en manipuleren om hoge klanttevredenheidsscores te krijgen. Iedereen weet al jaren dat medewerkers letterlijk vragen…nee, smeken en zelfs korting geven om “uiterst tevreden” beoordelingen van hun klanten te krijgen. En toch staan alle hoogwaardigheidsbekleders ieder jaar weer in een strak kloffie en een blije glimlach op de foto.
Deze titel en prijs zeggen niets over “de verloren klanten”. Dat zijn mensen die de intentie hadden om iets te kopen, maar die intentie niet doorgezet hebben. 68% van de “verloren klanten” loopt weg vanwege ontevredenheid over kwaliteit, proces, prijs en gedrag/houding van de medewerkers. Zij krijgen dus geen enquête. Zij staan letterlijk buiten het spel en zijn geen onderdeel van het juryrapport. Dit is juist de meest interessante groep die echt iets kan zeggen over “De beste dealer”.
Mijn oproep aan alle winnaars: Blijf scherp en laat je niet verblinden door de prijs!
En ik…schrijf ik dit vanuit een gevoel van nijd? Nee…ik heb dit jaar mijn zinnen gezet op één award. Mijn oudste dochter is 12. Bijna 13. In al die jaren heb ik die beker “Beste Vader” nog niet mogen ontvangen. Ik doel dus op die mok van de Xenos. Kort voor Vaderdag kost die mok € 4,95. Buiten het Vaderdag-seizoen slechts € 2,95. Als ik de mok dit jaar niet krijg, koop ik hem zelf. Ik ben immers ook een winnaar!